Toegift
De naam Hanengeschrei verwijst naar het steegje dat in Utrecht van de
Vismarkt naar de Choorstraat loopt. De naam of de plek, maar in ieder
geval het woord heeft ook anderen tot inspiratie gediend.
Kees Stip
Het Hanengeschrei
Ik heb haar gekust in het Hanengeschrei
bij de automaat aan de Choorstraat
terwijl ze garnalenkroketjes at
of wat daar gewoonlijk voor doorgaat.
Er glommen lichtjes op haar lip
van een eenzame oude lantaarn.
In de verte knarste de Zeister tram
en de avondwind woei door haar haren.
Ik zei tegen haar: ‘Doe die lichtjes uit,
anders sta ik niet meer voor mezelf in.’
En toen ze weer aangingen zette de Dom
het voorspel van kwart over elf in.
Voor deze zoen mag de duivel mijn ziel
en mijn lichaam de schilleboer halen.
Ik proefde de eeuwige zaligheid,
en een klein beetje ook de garnalen.
(1935)
Ingmar Heytze
Hanengeschrei
Je kunt hier door je neus gaan zingen,
hard en dun, over de zoektocht
naar een hart van zuiver goud.
Zo word je vanzelf wel oud.
Intussen raakt je stem gehavend,
ijl en vals. Op warme dagen
kiert het zonlicht door je ribben
en je rauwgeschreeuwde longen.
Inmiddels ligt je pad bezaaid
met harten van gebroken glas
en smeltend ijs, van steen en lood,
oud ijzer, schroot en stro en hout;
je hebt je hond al doodgezongen
en je vingers worden koud.
(uit Alle goeds, Uitgeverij Podium, Amsterdam 2001)